Atrakcyjne prezentowanie produktów w wirtualnym świecie połączone z przekazaniem wyczerpujących informacji o ich cechach musi być połączone z interakcją na linii produkt-kupujący. Interaktywna prezentacja 3D/360 spełnia ten wymóg, a przy pomocy dedykowanych rozwiązań jej stworzenie jest zoptymalizowane zarówno pod względem nakładów pracy, jak i poświęconego na to czasu.

Z tego artykułu dowiesz się:
- co to jest interaktywna prezentacja 3D/360,
- jak funkcjonuje i jakie ma własności,
- jakie rozwiązania służą efektywnemu generowaniu 3D/360,
- jaki jest koszt wykorzystania takiego rozwiązania.
Nasze postrzeganie otoczenia opiera się na pięciu podstawowych zmysłach: węchu, smaku, słuchu, dotyku i wzroku. Wizyta w realnym, stacjonarnym sklepie pozwala nam wykorzystać wszystkie te zmysły w celu bliskiego poznania interesującego nas przedmiotu. Wykorzystując obecnie szeroko dostępne technologie umożliwiające nam stykanie się z przedmiotem w świecie wirtualnym, nasze możliwości poznawcze w sklepie internetowym są mocno ograniczone – jedynie do wzroku i ewentualnie słuchu. Ograniczenie to powoduje, że wszelkie wysiłki związane z właściwą prezentacją przedmiotu koncentrują się właśnie na doznaniach wzrokowych. Jednocześnie zmiany technologiczne dokonały rewolucji na polu typów zachowań użytkowników sieci. Internet pierwotnie przeznaczony był jedynie do zamieszczania informacji tekstowych, z czasem uzupełnianych danymi w postaci grafik czy zdjęć. Generalizując, obecnie ten trend jest odwrotny – korzystający z zasobów wirtualnych opierają się przede wszystkim na doznaniach estetycznych, związanych z grafiką i zdjęciem, a tekst traktowany jest jako uzupełnienie tych poprzednich – musi być hasłowy i zwięzły.
Uwarunkowania te przyczyniają się do poszukiwań efektywnych narzędzi służących właściwemu przedstawieniu przedmiotu w internecie. Podstawowym jest zdjęcie produktu, zwane także packshotem. Pierwsze sklepy internetowe, jeśli spojrzeć na to z dzisiejszej perspektywy, dość skromnie wykorzystywały to narzędzie, umieszczając zazwyczaj jedno zdjęcie produktowe. Z czasem wymagania w tym zakresie rosły – dwa, trzy, pięć czy nawet osiem packshotów to dziś nic nadzwyczajnego – i rosną nadal. Ale czy samo zwiększenie liczby zdjęć jest remedium na problem właściwego przedstawiania przedmiotów w internecie? Nie. O ile trzy, cztery zdjęcia nie są problemem dla naszego postrzegania, o tyle 20 fotografii w galerii produktu działa przytłaczająco – za dużo informacji, bodźców wzrokowych. Leniwie klikamy trzy zdjęcia i mamy dosyć.
Słuchaj „Marketer+” Podcast
Ale te same 20 zdjęć przedstawione jako interaktywna prezentacja 360 stopni to innowacyjna „zabawka” wciągająca nas w interakcję z przedmiotem. Jest to na tyle nowa technologia, że funkcjonuje równocześnie kilka określeń: „zdjęcia 360 stopni”, „zdjęcia 3D”, „zdjęcia obrotowe”, „fotografia 360”, „fotografia produktowa 360”, „fotografia 3D”, „fotografia obrotowa”, „zdjęcia dookólne”, „wizualizacja 3D”, „prezentacja 3D”, „packshot 360”, „packshot 3D”, „widok 360”, „widok 3D”, „animacja 360 stopni”, „animacja 3D”, „foto produktowe 360”.
Wszystkie z tych określeń po części są właściwe, ich nazwy zależą przeważnie od doświadczeń użytkownika – czy miał większą styczność z fotografią produktową, czy też bardziej z IT. Piszę bardziej, ponieważ ten interaktywny „twór” jest interdyscyplinarny: składają się na niego zagadnienia związane z programowaniem, IT, fotografią, estetyką itp. Połączenie to skutkuje tym, że mamy do czynienia nie z samym statycznym obrazem jak w przypadku tradycyjnej fotografii produktowej 2D, ale z interaktywną prezentacją 360 stopni lub 3D, w której to oglądający decyduje o obrocie, przybliżeniu bądź zapoznaniu się z funkcjonalnościami przedmiotu. Dlatego wszelkie określenia odnoszące się bezpośrednio do fotografii typu „zdjęcia 360”, „fotografia 360”, „fotografia obrotowa” są niewystarczające, ponieważ samo zdjęcie jest tylko jednym z elementów całej interaktywnej prezentacji 3D/360 – bardzo ważnym, ale nie jedynym. I właśnie to sprawia, że ograniczając się do tego zakresu semantycznego, deprecjonujemy nieco wartość tego narzędzia. Z kolei określenia mające swoją proweniencję z zakresu IT i grafiki komputerowej, takie jak „wizualizacja 360”, „wizualizacja 3D”, „animacja 360”, „animacja 3D”, mocno odnoszą się do sztucznie, wirtualnie tworzonych widoków przedmiotów, tzw. renderów, które są w jakimś stopniu interaktywne, ale przedstawiany za ich pomocą widok przedmiotu jest wygenerowany przez oprogramowanie. Natomiast prezentacje 3D i prezentacje 360 stopni to połączenie realnego widoku przedmiotu (zdjęcia) z interaktywnością wywodzącą się z IT i grafiki komputerowej. Z tego powodu oraz interakcji, w jaką „wciągamy” oglądającego, sformułowania typu „prezentacja 3D” i „prezentacja 360 stopni” wydają się być najbardziej trafione.
Analogicznie do sytuacji zachodzącej w realnym sklepie, gdy interakcja zachodzi pomiędzy oglądającym a przedmiotem, po kontakcie wzrokowym klient ogląda produkt z każdej strony. Prezentacja 3D/360 to właśnie namiastka tej realnej interakcji, mająca na celu przekazanie maksymalnej ilości informacji o produkcie – atrakcyjnie i interesująco. Te wyczerpujące dane wpływają na szybsze podjęcie decyzji zakupowej i przyczyniają się do redukcji liczby zwrotów.
Pierwsze próby tworzenia prezentacji 360 stopni były bardzo skomplikowane – przedstawienie produktu jako widoku 360 oznaczało dwa, trzy dni wspólnej pracy fotografa, grafika i programisty. Miało to sens w przypadku jednego czy dwóch produktów, ale tworzenie prezentacji produktowych 360 dużej liczby przedmiotów nie kalkulowało się pod względem ekonomicznym. Aby zoptymalizować proces tworzenia 3D/360, należało zastąpić wysoko opłacanych specjalistów dedykowanymi narzędziami, zarówno sprzętowymi, jak i oprogramowaniem.
W zależności od naszych potrzeb, oczekiwań, środków i możliwości istnieje kilka sposobów na to, by wykonać prezentacje 3D/360 stopni, jednakże wszystkie opierają się na przedstawionych poniżej czynnościach do wykonania:
1. przygotowanie produktu i jego umiejscowienie. Mając na względzie jak najbardziej atrakcyjne przedstawienie przedmiotu, jego wygląd nie może budzić żadnych zastrzeżeń. Zatem sprawdzenie go pod względem kompletności, jakości i estetyki to podstawa naszych działań. W przypadku obiektów łatwo brudzących się, jak np. chromowanych, szklanych, biżuterii, warto zaopatrzyć się w rękawiczki i szmatkę do czyszczenia. Efekt obrotu i trójwymiarowości przedmiotu uzyskiwany jest w prezentacji 3D/360 poprzez nałożenie na siebie zdjęć 3D/360 w określonej kolejności – tak aby podczas obrotu w prawo/lewo (360) oraz góra/dół (3D) nasze oko, a tym samym mózg odbierały tę serię ujęć jako ruch realnego przedmiotu. Kluczowe jest zatem prawidłowe umiejscowienie przedmiotu na platformie lub talerzu obrotowym, tak aby obiekt nam nie „pływał”. Nieocenioną pomocą we właściwym centrowaniu przedmiotu jest wiązka laserowa, która wskazuje nam środek platformy obrotowej (talerza) nawet po jej przykryciu przez przedmiot;
>> Przykład prezentacji 360 stopni
2. wykonanie serii zdjęć w jednej (360 stopni) lub wielu osiach (3D). Do obrotu 360 stopni przedmiotu służy nam platforma obrotowa, zwana także talerzem obrotowym lub obrotnicą. W tym miejscu możemy wyróżnić dwa kluczowe sposoby jej pracy: manualny oraz zautomatyzowany. Platforma manualna 360 – to najprostszy sposób na obracanie przedmiotu. Może nam tu posłużyć przysłowiowa deska do serów z Ikei, ale jeżeli dysponujemy bardziej gabarytowymi przedmiotami o większej wadze, warto rozejrzeć się za profesjonalnymi rozwiązaniami. Markowania na rancie talerza manualnego wskazują nam pozycje, w których musimy zatrzymać tarczę oraz ręcznie wyzwolić migawkę aparatu. Platforma manualna ma więc zastosowane wszędzie tam, gdzie planujemy wykorzystywać ją okazjonalnie, gdyż ręczne obracanie jest czasochłonne i skupia całą naszą uwagę.
Platforma automatyczna 360 to narzędzie do profesjonalnego zastosowania. Oprócz dokładności obrotu oraz interfejsu wyzwalania migawki oferowane na rynku rozwiązania mogą mieć także zaawansowane technologicznie funkcjonalności, przykładowo: regulację prędkości obrotu czy też funkcję zmiennego przyśpieszania połączoną z bezsensorowym wykrywaniem obciążenia. Funkcjonalności te mają niebagatelne znaczenie, jeżeli nasze przedmioty są bardzo niestabilne i nagły start talerza obrotowego mógłby spowodować ich przewrócenie się (np. but na bardzo wysokim obcasie). W przypadku zautomatyzowanej platformy mamy gwarancję wydajności pracy i powtarzalności ustawień, ponieważ każde zatrzymanie do wykonania zdjęcia następuje w tym samym miejscu. W trakcie obrotu możemy także wykonywać inne czynności, np. przygotowywać kolejny produkt.
Niezbędnymi elementami uzupełniającymi samą platformę obrotową do 360 stopni jest odpowiednie tło oraz oświetlenie. Analogicznie do platform 360 możemy także w tej kwestii zdecydować się na rozwiązania półprofesjonalne lub profesjonalne. W przypadku tych pierwszych możemy wykorzystać dostępne na rynku tła i oświetlenie fotograficzne. Dla małych przedmiotów wystarczy tło fotograficzne i około czterech lamp foto światła stałego (dwie z przodu, dwie z tyłu). Jednakże ten typ rozwiązań, choć atrakcyjny pod względem kosztowym, nie gwarantuje wysokiej jakości prezentacji 360 stopni. Zdecydowaną poprawę oferują dedykowane dla 3D/360 rozwiązania ze specjalnymi tłami do 3D/360 oraz oświetleniem dyfuzyjnym, pozwalające uzyskać optymalną jakość wyglądu produktu i jego tła. Taki zestaw do 3D/360 to kompletne i elastyczne rozwiązanie – można go przeważnie skonfigurować zgodnie z naszymi potrzebami. Jeżeli jednak skupiamy się przede wszystkim na mniejszych przedmiotach, i jesteśmy ograniczeni miejscem przeznaczonym na sprzęt, możemy zdecydować się na kompletne urządzenie – system do tworzenia prezentacji 360 stopni. Istnieje na rynku kilka takich dedykowanych rozwiązań zawierających zarówno obrotową platformę, oświetlenie, jak i tło. Te kompaktowe studia do tworzenia prezentacji dedykowane są głównie do przygotowania widoku 360 stopni, ale niektóre propozycje pozwalają także sporządzać wieloosiowe prezentacje 3D. Takie prezentacje umożliwiają dowolne obracanie przedmiotu – zarówno w prawo i lewo, jak i w górę i dół. Na taką prezentację składają się poszczególne widoki 360 stopni wykonywane pod różnymi kątami – aparat przesuwany jest po sferze danego przedmiotu, dzięki czemu istnieje możliwość poruszania produktem także w osi wertykalnej.
Przesuwanie aparatu po sferze, najczęściej realizowane za pomocą łuku lub statywu łukowego do 3D, może być – podobnie jak w platformie – manualne lub zautomatyzowane. W wersji manualnej po wykonaniu przez urządzenie obrotu 360 stopni należy przesunąć wózek z aparatem na kolejną pozycję i ponownie uruchomić obrót 360 stopni. W urządzeniu zautomatyzowanym funkcja obrotu 360 stopni oraz przesunięcie aparatu na kolejną pozycję realizowane są samoczynnie, według naszych ustawień. Po uruchomieniu urządzenia wykonuje ono obrót 360 stopni, następnie aparat przejeżdża na kolejną pozycję sfery przedmiotu (oś) i cykl 360 powtarza się. Liczba osi w prezentacji 3D może być dowolna, ale optymalna zdaje się być wersja z trzema, która pozwala już intensywnie odczuć wrażenie trójwymiarowości. Przejazd aparatu po sferze nie musi być w przypadku każdego przedmiotu ujęty w zakresie od 0 do 90 stopni. Często wystarczy poruszać się np. w zakresie od 15 do 70 stopni, mając na względzie przede wszystkim to, w jaki sposób realnie oglądamy przedmioty;
3. przetworzenie uzyskanego materiału za pomocą oprogramowania w interaktywną prezentację 3D/360 produktu. Wszystkie wcześniejsze czynności miały na celu uzyskanie materiału zdjęciowego. Profesjonalne, dedykowane dla 3D/360 stopni rozwiązania oprócz niezbędnego hardware’u oferują także wyspecjalizowany software, przeważnie w formie pakietu wraz ze sprzętem. Ale czasami, na potrzeby półprofesjonalne, można nabyć oprogramowanie do 3D/360 oferowane oddzielnie.
Wykonanie serii zdjęć do 3D/360 musi być poprzedzone dokonaniem ustawień aparatu za pomocą podglądu live view realizowanego na poziomie komputera – to najszybszy sposób na wybranie odpowiednich opcji, ponieważ wszelkie zmiany widoczne są cały czas na ekranie komputera. Możliwość takiej pracy oferują aparaty marki Canon i ewentualnie Nikon. Kolejnym plusem jest bezpośrednie zapisywanie zdjęć na dysku komputera lub sieci wewnętrznej. Zasadniczo możemy wyróżnić dwa typy oprogramowań do tworzenia 3D/360: z rozbudowanymi możliwościami edycyjnymi zdjęć bądź służące przede wszystkim do generowania prezentacji 3D/360. Te pierwsze mają wbudowane funkcjonalności do modyfikowania zdjęć podobne do tych, które spotkać możemy w takich programach jak Photoshop. Wydaje się to być wygodnym rozwiązaniem, ale przeważnie wiąże się z bardzo wysoką ceną oprogramowania. Cechuje je także brak możliwości podziału zadań – w tej konfiguracji całość operacji może wykonać tylko jedna osoba. Drugi typ, zbudowany na zasadzie modułowości oprogramowania, doskonale sprawdza się tam, gdzie dążymy do podziału obowiązków – także ze względów na koszty. Efektywne tworzenie prezentacji może być wówczas podzielone na proces tworzenia zdjęć, ich ewentualnej edycji (np. z wykorzystaniem programu Photoshop i Batch Process) oraz generowania prezentacji.
Bez względu na wspomniane powyżej koncepcje oprogramowanie do tworzenia prezentacji 3D/360 pozwala na wykonywanie projektów w różnych formatach (np. HTML5: JavaScript, Flash, gif) szybko i bez specjalistycznej wiedzy programistycznej. Po krótkim wprowadzeniu każdy jest w stanie załadować zdjęcia do programu, wybrać ustawienia typu prędkość obrotu, rodzaj przycisków, rozmiar animacji, wielkość powiększania, tryb pełnoekranowy itp., i to bez względu na to, czy mamy do czynienia z nieskomplikowaną prezentacją 360, czy też ze złożonym wieloosiowym 3D. Kluczowe dla właściwego przedstawienia produktu są także tzw. hotspoty, czyli uszczegółowienia umieszczane na prezentacji w postaci znaków graficznych lub zdjęć miniaturek, kierujące nas do dodatkowego opisu, informacji graficznej, zdjęcia bądź animacji funkcjonalnej, czyli np. otwarcie/zamknięcie danego elementu w przedmiocie. Im bardziej skomplikowany produkt, tym ciekawiej możemy go przedstawić. Generowanie prezentacji może także odbywać się za pomocą szablonów ustawień, które mają kolosalne znaczenie dla efektywności procesu tworzenia prezentacji 3D/360. W przypadku prezentacji 360 stopni wykonanie serii zdjęć i wygenerowanie prezentacji trwa – w zależności od ustawień szybkości – od półtorej do trzech minut, a w przypadku trzyosiowej prezentacji 3D: około pięciu, sześciu minut.
Jeżeli w naszym portfolio mamy jedynie kilka produktów, warto – zamiast kupować sprzęt – skorzystać z usługi tworzenia prezentacji 3D/360, którą oferują firmy w całym kraju. Jednakże w przypadku dużej liczby przedmiotów zdecydowanie bardziej opłacalna jest inwestycja w rozwiązanie do samodzielnego tworzenia prezentacji 3D/360. W przypadku półprofesjonalnych rozwiązań z podstawowym oprogramowaniem koszt zakupu to około trzy, pięć tysięcy złotych. Rozwiązania dedykowane, zautomatyzowane – w zależności od tego, dla jakiej wielkości przedmiotów są przeznaczone – to koszt od około siedmiu, ośmiu do kilkudziesięciu tysięcy złotych w przypadku zestawów do prezentowania np. kompletów mebli.